غرقه در دریا

وقتی مدتها "آشنا" وقت نمی کند به وبلاگش سر بزند، وقتی فرصت کامنت گذاشتن برای کلی پست زیبای دوستانش را ندارد تا عاقبت همه شان از دهن بیفتند! وقتی حتی چند روز وقت نکرده خودش را توی آینه ببیند!تنها یک معنی دارد و آن : بازهم اسباب کشی است!!بعد ازیک ماه بهت زدگی و چهار ماه زندگی موقت توی مهمانسرا، دوباره بارو بنه مان را برداشتیم آمدیم. کجا؟ شهر قبلی!پست گرفتن ها و ترفیع های همسرخان درکنار موفقیت ها و به نوعی ثمره تلاشهایش را دیدن یک همچین اثاری هم دارد!یک سال و چند ماه قبل موقع ترک این شهر حتی یک لحظه هم به ذهنم خطور نمیکیرد دوباره ساکن این شهر شوم ! با خوبی یا بدی اش کاری ندارم (چرا که چیزی است که کسی جز خدا نمیداند) حرفم "احتمال" بازگشت  بود که....  من را یاد دیالوگ شهرزاد انداخت که:"همیشه اونی نمیشه که ما فکرشو می کنیم!"امسال شازده پسر هم اضافه شده بود که دل کندن از همسایه همبازیش برایش سخت بود و می گفت "دلم برا اینجا تنگ میشه" و با علاقه از اتاقش عکس میگرفت..از هفته پیش و از روز اسباب کشی به خانه جدید هنوز چشممان به جمال خورشید  روشن نشده  بود که بالاخره هوای ابری و بارانی به برف تبدیل غرقه در دریا...

شما به وجود اجنه و ارواح خبیث که در زندگی آدمها دخالت می کنند معتقدید؟؟ من هم نبودم اما....یک.توی سفر تفریحی یا کاری و..هستید.بین راه ،کنار بازار،در یک محیط گردشگری و...مجبور می شوید سری به سرویسهای بهداشتی!!بزنید.همه می دانیم که در اکثریت موارد با چه منظره ای رو به رو می شوید!اگر اوضاع مزاجتان هم مثل بنده خراب باشد که حالت تهوعش دم مشکش! است با سرفه ها و تلاش برای اینکه جلوی بالاآوردنتان را بگیرید اعلام ورود کرده و اگر اوضاع در حد قابل قبول بود! به سقف زل بزنید و حواستان را به زور پرت کنید و خود را سریع به در برسانید!دو.می روید کنار دریا،توی جنگل، گردنه ها و غرقه در دریا...

 آدمهای خودخواه در کنار آدمهای دورو جزو خطرناک ترین آدمهاهستند.کسانی که هر چیزی و هرکسی حول محور خودشان برایشان اهمیت پیدا می کنند.برای همین است که هروقت نیاز داشتند هستند و هروقت نداشتند حتی اگر تو احتیاجی به انها داشته باشی نیستند.آدمهایی که حاضرند همه چیز و همه کس را فدای خودشان بکنند و اساسا نظرات و احساسات و عواطف دیگران برایشان اهمیتی ندارد حتی اگر به غلط  درمورد خودشان خلاف این فکر کنند .آدمهایی که در گفتار و رفتار نشان میدهند که حتی یک موضوع و اتفاق واحد تنها زمانی مهم است که برای آنها افتاده باشد...برای همین است که آدمهای خودخواه (چه از نوع غرقه در دریا...

  وسط کلی کار دلم خواست وبلاگ آپ کنم اما چندان هم حوصله دست به قلم بردن نبود دیدم روز بزرگداشت استاد سخن و غزل ،سعدی است گفتم بهانه خوبی است برای مرور چند غزل از صدها غزل محبوبم، هرچند انتخاب کار سختی است  :   خبرت خرابتر کرد جراحت جدایی                            چو خیال آب روشن که به تشنگان نمایی تو چه ارمغانی آری که به دوستان فرستی           چه از این به ارمغانی که تو خویشتن بیابی بشدی و دل ببردی و به دست غم سپردی             شب و روز در خیالی و ندانمت کجایی دل خویش را بگفتم چو تو دوست می‌گرفتم          نه عجب که خوبرویان بکنند بی‌وفایی غرقه در دریا...

پست قبلی را که خودم دوباره خواندم اولا که "حادثه" منا را به "فاجعه" منا تغییر دادم نه برای بازی با کلمات که وسعت اتفاق جز فاجعه نبود و تعمدش هم که.....دوم اینکه دیدم یک توضیحی را بد نیست بدهم و آن اینکه حرفم درمورد حج و اعراب و منا و تحریم و...در مورد مسائل اخیر و بعد از منا نبود به این معنا که خود من از کسانی هستم که بعد از اتفاق فرودگاه جده و فاجعه منا همیشه تکرار کرده ام ایران نباید ذره ای کوتاه بیاید . نه که بخواهم فتوا بدهم اما به نظرم هیچ اتفاقی نمی افتد اگر حتی چند سال حجی در کار نباشد جایی که حفظ جان و کرامت هموطنانمان مطرح است.و این سعودی ها هستند که با غرقه در دریا...

تا جایی که به یاد دارم اکثر اوقات کارهایم پشت سر هم و همزمان می شده: اسباب کشی مان به شهر قبلی باید به دلایلی درست یکی دو روز قبل از جشن ازدواج خواهر کوچکه می بود و من وسط جمع و جور کردن و بار زدن وسایل باید می رفتم خیاطی..و خودم یک هفته بعد از وسایل میرفتم خانه!، اولین روزهای رفتن به ان شهر با مکه رفتنمان همزمان میشد و من تا آخرین روز نمیدانستم قرار است از کجا راهی تهران شوم، ماموریت همسرخان میخورد به همان روزی که من کلاس دارم،کلاسهای جبرانی به روزی که من بروم شهر خودمان، روز پرواز به محل سکونت اولیه مان باید درست روز آخرین امتحان می بود..مهمانی ها درست ر غرقه در دریا...

اینکه می نویسم شکر خدا برای ما پلشتی در کار نبود و...به این معنا نیست که هیچ مشکل و غم و بد بیاری ای توی زندگی مان نیست و همیشه خدا"همه چی ارومه.." فقط دوست ندارم اینجا زیاد از تلخی ها گفته شود مگر اوقاتی که دیگر حال روحی ام زیادی خراب باشد.وگرنه از دعواها و اختلافات بخواهم بنویسم که وبلاگ را باید هرروز آپ کنم!! از مشکلات و بد بیاری ها و...هم که توی همه زندگی ها هست.و شاید حتی برای ما بیشتر..نمونه کوچکش توی همین اردیبهشت و خرداد شلوغ که ذکر خیرش بود کلی خسارت ماشین داشتیم!دومی اش وقت برگشت از کربلا بود که تصادف وحشتناکی را با برخورد با آینه ماشینمان شکر خدا به غرقه در دریا...

-              -عزیزم انقدر نرو تو برفای آب شده میپاشه همه لباسات کثیف میشه.        - عیب نداره با پرسیل میشوریم پاک میشه!(این هم یکی از مضرات تبلیغ دیدن بچه ها!)ساعت 9 ، شب 22 بهمن سرم توی لپ تاپ بود که بعد از یکی دو دقیقه متوجه صدای تلویزیون شدم و یادم افتاد که دلیل الله اکبر گفتنها چیست.و شنیدم که از بیرون هم صدای چند نفر به گوش میرسد.جهت خاطره سازی برای شازده پسر بردمش بالکن:-ببین همه دارن الله اکبر میگن.تو هم بگو.-نه من نمیخوام-با صدای بلند داد بزن الله اکبر!-با صدای بلند:  من ببرم!!(-من:-آرمانهای امام:- خاطره سازی: )-مامان این لاکت رو چرا گذاشتی اینجا؟-اره غرقه در دریا...